Enns - die 1. Cittaslow Österreichs

 

Ma schätzts oft zweng, des was ma hat.

So is` ah mit der Ennserstadt.

Doh wann  Gäste zu uns  kemman

und in der Stadt a Führung nehman,

durch de Gasserln und de Strassn,

dann kinnanses oft gar net fassn.

Öftas bleims voi Stauna steh

und sagn allweu: “So sche, so sche”.
Dann wird uns Ennsern  wieder klar:

Ja das is richti, das is wahr!

 

Freilih klagns ah hia und do:

Des is net gscheid und des geht a.

Daß ma beispülsweis kaum siaght,

wo ma da a Jausn kriagt.

Und ausserdem fast jeda mant,

am Hauptplatz vü zfüh Auto sand.

Ma sollt  ja eh dann eahna sagn,

dass sih mia scho so lang plagn

und a Müah tan mir uns gebm,

dass ma einabringt mehr Lebm.

 

Es braucht halt alls sei Ruah und Zeit.

Doh vor 7 Jahrn wars so weit:

Mia sand da warn a Cittaslow,

hats net gebm nuh anderswo.

Und liabe Leut, was sag ih Euch:

De erste vo ganz Österreich,

war Enns, de diesen Titel kriagt.

Was aba jeda woaß und  siahgt,

vom Titl kannst net ababeissn,

da muass ma sih ins Zeigl schmeissn,

dass ma wird, wias ghoassn hat,

a echte Ennsa Wohlfühlstadt.

 

Ih woass net, ob ih sagn des soi,

am meistn glaub ih, fühln sih wohl,

de Auto, de den Platz besetzn,

ma siacht ah Leut de ziemlih hetzn.

Nuh daweu, geb mas doh zua,

va Citta slow siagst kam a Spur.

Aba sicha, mir werdns sehgn,

es wird da allerhand nuh gschehgn.

 

A kloans Beispül kann ih gebm

zan Ennsa Motto “Zeit fürs Lebm”.

A Idee der “Herrn zu Enns”,

ih kennt ma vorstelln, jeda kenns.

De ham im Stadtturm für a Nacht,

a kloans Hotel zum Schlafn gmacht.

De Idee war gar net dumm,

dort wo früaha Türmer-Stubm,

is jetzt a Gästezimmer drin,

des is was Gscheids, des hat an Sinn.

De ganze Nacht der Turm oan ghert,

Bis Zehne ma de Glockn hert

in an ganz an bsundern Klang.

Es hört sih an wie ein Gesang.

Da Schlögl wann auf dGlockn fallt,

es langmechtih nachi hallt.

Des kannst heruntn net erlebm,

sowas kanns nur obmat gebm.

 

Den ganzn Turm ma nutzn kann,

drum tuan sih manche ah des an

und steign ganz auffi, was beschwerlich.

Doh de Aussicht waa begehrlich.

Is der Aufstieg dann beendet,

werns so vom Lichterschein geblendet,

weu dort so grell de Lampm brennan,

dass gleih wieda abirennan.

Und bei mildem Lampenschein

fühln sih sich wohl, dann schlafns ein

und tramans von der Ennserstadt,

de so vü Schens zum Herzoagn hat.

 

Johannes Zittmayr

Oktober 2013

 

 

Dieses Gedicht ist der Vereinigung „Stammtisch der Herren zu Ens“

als Anerkennung dafür gewidmet, dass sie mit dem Projekt „pixel im Turm“

einen vorbildhaften Akzent zum Cittaslow Leitsatz

 

„Zeit fürs Leben“ gesetzt haben.